BİR KIVILCIM
YETERLİ
Sessizliğin bağrına
dayamışım başımı,
Beklerim bad-ı saba
gelip kapımı çalsın.
Sessizce akıtırım
içime gözyaşımı,
Damla damla birikip
beni ummana salsın.
Dökülür
gözlerimden gözyaşım için için,
Mevsimler hep
kış kalır, baharım gelmez niçin,
Özümdeki ateşi
harlayıp yakmak için,
Bir kıvılcım
yeterli tutuşup köze dalsın.
Bir yanım korku
dolu, öbür yanımda umut,
Ya gönül heybem
dolsun, taşsın mizanım yahut
Nazarına
sığındım gönlümün elinden tut,
Beni bana
bırakma, ömrümü aşkın alsın.
Tılsımlı bir pınardan ab-ı hayat içerim,
Ruhumu sarsın diye varlığımdan geçerim,
Bezm-i elest yurdundan sonsuzluğa göçerim,
Yeter ki
yüreğimde cananın adı kalsın.
En içten duygularla
mühürledim nefreti,
Ümit
ışıklarıyla kuşandım son gayreti,
Veliler
kervanında tadınca ol hicreti,
Günbeyli’nin
arzusu, vuslat vakti kısalsın.
Mahmut TOPBAŞLI
